Klik hier als je het eerste deel deze blog wil lezen.

Eind vorig jaar trok ik de stoute schoenen aan en nam ik contact op met de vruchtbaarheidskliniek, inmiddels doorgestart na een faillissement. Ik wil antwoord op de vraag: is er een donor kind geboren uit mijn eicel donatie?

Na een uitgebreide mailuitwisseling werd mij duidelijk gemaakt dat ik als donor sowieso nooit mag opvragen of er een kind is geboren. En er waren  geen gegevens van mij geregistreerd.

Advies was om mijn medische dossier op te vragen bij het ziekenhuis waarbij ik toen in behandeling was. Ik kreeg een kopie van het dossier thuis: aanvraagformulier voor B-donor registratie zat erin, inclusief ook naam van het kliniek (degene die ik ook benaderd heb).

Navraag bij CIBG (stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting) bood helaas geen soelaas en had hetzelfde antwoord als resultaat: ik sta nergens als eicel donor geregistreerd.

A of B – het lijkt maar 1 letter, maar voor mij is het een wereld van verschil.

Ik als B-donor, blijk toch A-donor en heb anno 2020 weinig rechten : ik mag niets opvragen en weten. Rest mij om me te richten tot het FIOM om te doen wat ik dacht dat ik allang had gedaan: namelijk zorgen dat ik indien gewenst gevonden kan worden.

Recommended Posts